مهندسی صنایع و رویکردهای بهبود

مهندسی صنایع به طراحی، بهبود و نصب سیستم های یکپارچه مردم، مواد، اطلاعات، تجهیزات و انرژی علاقه دارد. ان دانش و مهارت های تخصصی در علوم ریاضی، جسمی و اجتماعی را همراه با اصول و روش های تجزیه و تحلیل مهندسی و طراحی ترسیم میکند، پیش بینی و نتایج حاصل از چنین سیستمهایی را ارزیابی میکند.

مهندسی صنایع (IE) شامل چندین جنبه مهندسی سیستم (SE) (یعنی برنامه ریزی تولید و تجزیه و تحلیل، بهبود مستمر فرآیند و غیره) و همچنین بسیاری از عناصر حوزه سیستم های مهندسی شده (کنترل تولید، مدیریت زنجیره تأمین، برنامه ریزی و آماده سازی عملیات) می باشد. این حوزه دانش جنبه های مهم مهندسی صنایع را در بر می گیرد و هم افزایی بین IE و SE را توصیف می کند

مهندسی صنایع

مهندسین صنعتی به منظور طراحی و تجزیه و تحلیل مؤلفه هایی که سیستم های دستگاه های انسانی ساخته شده اند، آموزش می بینند. آنها عناصر جداگانه ای را که از طریق سایر رشته های مهندسی طراحی شده اند، جمع می کنند و به طور صحیح این زیر سیستم ها را با یکدیگر برای اجزای یک سیستم کاملاً یکپارچه انسان و ماشین همگام سازی می کنند. مهندسان صنایع متمرکز بر بهبود هر سیستمی هستند که طراحی یا ارزیابی می شوند. آنها وظایف فردی انسان را با بهینه سازی جریان، از بین بردن حرکات غیر ضروری، استفاده از مواد جایگزین برای بهبود تولید، بهبود جریان محصول از طریق فرایندها و بهینه سازی پیکربندی فضاهای کاری، تولیدی کارآمدتر می کنند. اساساً، مهندس صنایع موظف به کاهش هزینه ها و افزایش سودآوری از طریق مطمئن ساختن استفاده کارآمد از منابع انسانی، مادی، جسمی و یا مالی می باشد.

یک مهندس سیستم از دانش مهندسی صنایع بهره می گیرد تا مجهز باشد به :

• برنامه ریزی و تجزیه و تحلیل تولید
• ادغام سیستم
• برنامه ریزی و تخمین چرخه عمر
• تجزیه و تحلیل و مدیریت تغییر
• بهبود مستمر فرآیند
• تضمین کیفیت
• تجزیه و تحلیل پرونده کسب و کار / بازگشت سرمایه
• مدیریت مهندسی
• ادغام سیستم

مهندسان صنایع، مهندسین سیستم را با دانش در زمینه های زیر کامل می کنند :

• مدیریت زنجیره تأمین
• بودجه و تحلیل اقتصادی
• تهیه خط تولید
• تولید
• کنترل تولید
• آزمایش کردن
• کارکنان، سازماندهی، کارگردانی
• هزینه، برنامه و نظارت بر عملکرد
• کنترل و کنترل ریسک
• برنامه ریزی و آماده سازی عملیات
• مدیریت عملیات

دانش فنی مهندسی صنایع

اصطلاحات مهندسی صنایع اصطلاحات خاصی را که مربوط به حرفه مهندسی صنایع است، تعریف می کنند.

عناصر مهندسی صنایع (IE) مهندسی صنایع شامل موارد زیر است:

• مهندسی عملیات

مهندسی عملیات شامل جنبه های مدیریت و کنترل IE است و تلاش می کند تا اطمینان حاصل شود که کلیه نیازهای لازم برای اجرای مؤثر تجارت وجود دارد. زمینه های اصلی دانش در این زمینه عبارتند از: چرخه عمر محصول و فرآیند، پیش بینی، برنامه ریزی پروژه، برنامه ریزی تولید، مدیریت موجودی، مدیریت ظرفیت، زنجیره تأمین، توزیع و تدارکات. مفاهیمی مانند برنامه ریزی نیازهای مواد و برنامه ریزی منابع سازمانی ریشه های خود را در این حوزه پیدا می کنند.

• تحقیق در عملیات

تحقیقات عملیات عبارتند از تجزیه و تحلیل سازمان یافته و منظم از موقعیتهای پیچیده. این تجزیه و تحلیل از برخی روشهای انضباطی خاص مانند احتمالات، آمار، برنامه نویسی ریاضی و نظریه صف استفاده می کند. هدف از تحقیقات عملیات، فراهم آوردن درک کامل تر و صریح تر از موقعیت های پیچیده، ارتقاء عملکرد بهینه با استفاده از تمام منابع موجود است. مدل هایی تهیه شده اند که سیستم های قطعی و احتمالی را توصیف می کنند و این مدل ها برای کمک به تصمیم گیرنده به کار می روند. زمینه های دانش در تحقیقات عملیاتی شامل برنامه نویسی خطی، بهینه سازی شبکه، برنامه نویسی پویا، برنامه نویسی صحیح، برنامه نویسی غیرخطی، فراشناختی، تجزیه و تحلیل تصمیمات و نظریه بازی، سیستم های صف بندی و شبیه سازی است. برنامه های کلاسیک شامل مشکل حمل و نقل و مشکل واگذاری هستند.

• مهندسی تولید / طراحی کار

مهندسی تولید عبارت است از طراحی فرایند تولید یا تولید برای ایجاد کارآمد و مؤثر یک محصول. در این حوزه دانش شامل ابزار کلاسیک و طراحی فیکسچر، انتخاب دستگاه برای تولید محصول و طراحی دستگاه است. طراحی مهندسی تولید که از نزدیک با مهندسی تولید مرتبط است، شامل فعالیت هایی مانند طراحی فرآیند، رویه و طراحی منطقه کاری است که در جهت حمایت از ایجاد کارآمد کالا و خدمات هستند. دانش در زمینه ساده سازی کار و اندازه گیری کار برای طراحی کار بسیار مهم است.

• مهندسی تأسیسات و مدیریت انرژی

مهندسی تأسیسات شامل تلاش برای دستیابی به سازمان بهینه در کارخانه ها، ساختمان ها و دفاتر است. علاوه بر پرداختن به جنبه های چیدمان داخل یک تسهیلات، افراد در این زمینه از دانش لازم برای کار با مواد و تجهیزات و همچنین انبارداری و انبارداری برخوردار هستند. این منطقه همچنین شامل قرارگیری و اندازه بهینه امکانات با توجه به فعالیت هایی که باید انجام دهند شامل می شود. درک درستی از انطباق کد و استفاده از استانداردها درج شده است. جنبه مدیریت انرژی این منطقه شامل سیستم های جوی و سیستم های روشنایی و برقی است. از طریق توسعه مدیریت مسئولانه منابع در حوزه مدیریت انرژی، مهندسان صنایع پایه ای برای پایداری ایجاد کرده اند.

• ارگونومی

ارگونومی کاربرد دانش در علوم زندگی، علوم فیزیکی، علوم اجتماعی و مهندسی است که به بررسی تعامل بین انسان و کل محیط کار مانند جو، گرما، نور و صدا و همچنین تعامل همه ابزارها می پردازد. و تجهیزات موجود در محل کار گاهی اوقات ارگونومی به عنوان عوامل انسانی شناخته می شود. افراد در این زمینه دانش تخصصی در زمینه هایی از قبیل: اصول آنتروپومتریک، ایستادن / نشستن، تجزیه و تحلیل وظایف تکراری، ظرفیت کار و خستگی، بینایی و روشنایی، شنوایی، صدا، سر و صدا، لرزش، پردازش اطلاعات انسانی، نمایش و کنترل و … دارند. اعضای این حوزه همچنین جنبه های سازمانی و اجتماعی یک پروژه را در نظر می گیرند.

• مهندسی تجزیه و تحلیل اقتصادی

مهندسی تجزیه و تحلیل اقتصادی مربوط به تکنیک ها و روش هایی است که برآورد تولید و ارزیابی ارزش کالا و خدمات نسبت به هزینه های آنها است. مهندسی تجزیه و تحلیل اقتصادی برای ارزیابی قیمت سیستم استفاده می شود. اساسا برای این حوزه دانش عبارتند از ارزش و سودمندی، طبقه بندی هزینه، ارزش زمانی پول و استهلاک می باشد. اینها برای انجام تجزیه و تحلیل جریان پول، تصمیم گیری مالی، تجزیه و تحلیل جایگزینی، تجزیه و تحلیل یکنواخت و حداقل هزینه، حسابداری و حسابداری هزینه استفاده می شود. علاوه بر این، این حوزه شامل تصمیم گیری است که شامل ریسک و عدم اطمینان و برآورد عناصر اقتصادی است. تحلیل اقتصادی همچنین پیامدهای مالیاتی را مورد بررسی قرار می دهد.

کیفیت و قابلیت اطمینان

کیفیت کل ویژگیها و ویژگیهای محصول یا خدمات است که توانایی آن در برآورده ساختن نیازهای اعلام شده یا ضمنی را دارد. قابلیت اطمینان توانایی یک مورد برای انجام یک عملکرد مورد نیاز تحت شرایط اعلام شده برای مدت زمان مشخص است. درک احتمال و آمار پایه اساسی این مفاهیم را تشکیل می دهد. زمینه های دانش در کیفیت و قابلیت اطمینان عبارتند از: مفاهیم کیفیت، نمودارهای کنترل، نمونه گیری از پذیرش تعداد زیادی، اصلاح بازرسی و ممیزی، طراحی آزمایشها و قابلیت حفظ می باشد. شش سیگما ریشه در حوزه کیفیت دارد. با این حال، کاربرد آن برای کل استراتژی مدیریت کسب و کار افزایش یافته است.

• مدیریت مهندسی

مدیریت مهندسی به سازماندهی منظم، تخصیص و به کارگیری منابع اقتصادی و انسانی در کنار مهندسی و شیوه های تجاری اشاره دارد. حوزه های دانش شامل: سازمان، مردم، کار تیمی، تمرکز مشتری، سیستم های دانش مشترک، فرآیندهای تجاری، مسئولیت منابع و تأثیرات بیرونی است.

• مدیریت زنجیره تأمین

مدیریت زنجیره تأمین با مدیریت ورودی کالاها و خدمات از منابع خارجی که برای تولید یک کالا و خدمات خاص خود لازم است، سروکار دارد. زمینه های دانش عبارتند از: ایجاد عملیات رقابتی، برنامه ریزی و لجستیک، مدیریت روابط مشتری و تأمین کننده و اعمال فناوری اطلاعات برای فعال کردن زنجیره تأمین می باشد.

کاوشگران بهبود کیفیت – مشاور مدیریت کسب و کار شما